ਨਜ਼ਰਾਂ ਤਾਂ ਚੱਕ

ਨਜ਼ਰਾਂ ਤਾਂ ਚੱਕ , ਨਜ਼ਾਰੇ ਤਾਂ ਵੇਖ਼। 

ਬਜ਼ਾਰਾਂ  ਦੇ ਗੇੜੇ ਤੇ ਗਲੀਆਂ ਚ ਘੁਮਣਾ ,
ਚੌਂਕਾਂ  ਤੇ ਬਾਗਾਂ ਚ ਫੁਹਾਰੇ ਤਾਂ ਵੇਖ।

ਖੁਲਦੀਆਂ ਜ਼ੁਲਫ਼ਾਂ ਤੇ ਰੰਗੀਨ ਰੌਨਕ਼ ,
ਅੱਖਾਂ ਤੋਂ ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਇਸ਼ਾਰੇ ਤਾਂ ਵੇਖ।

ਓਹ ਮਥੇ ਦਾ ਟਿੱਕਾ, ਓਹ ਕੰਗਣ ਦੀ ਖੰਨ ਖੰਨ ,
ਓਹ ਲੌਂਗ ਦੇ ਪੈਂਦੇ ਲਿਸ਼ਕਾਰੇ ਤਾਂ ਵੇਖ।

'ਸ਼ੈਰੀ ' ਨਹੀਂ ਰਾਤ ਕਾਲੀ ਵੀ ਐਨੀ,
ਤੇਰੇ ਲਈ ਹੀ ਜਗਦੇ ਜੋ, ਤਾਰੇ ਤਾਂ ਵੇਖ।

ਨਜ਼ਰਾਂ ਤਾਂ ਚੱਕ , ਨਜ਼ਾਰੇ ਤਾਂ ਵੇਖ਼। 

Punjab 1984 - Not for faint hearted

Diljit has arrived, and he is here to stay. From Comedy churning team of Diljit Dosanjh and Director Anurag Singh, comes a movie about what many discuss but few dare to depict.

The movie is set in years following Operation Blue star with backdrop of rural Punjab. Unlike what the title may make you think, Plot revolves around a mother's search to find her son who was taken into custody by Police and is not seen for over a year. I thought that nobody could equal Divya Dutta (Bhaag Milkha Bhaag) when it came to making watchers cry but Kirron Kher matched it inch by inch. Some power packed performance I must say. After a streak of super hit comedy movies, one would think that Diljit Dosanjh is typecasted into the roles he has been doing. However, he proved that he is every bit a good a actor as he is a good singer. His mettle as an actor is proven in every frame that he is in. Every one has pitched in with utmost sincerity and great acting. Sonam Bajwa, who debuted in Gippy Grewal's Best of luck, is surprise package and impresses in her scenes. Pavan Malhotra as antagonist Deep Rana is overpowering in his frames. He overshadows Diljit in every frame where hey share the screen. It was refreshing to see some old DD faces including Arjuna Bhalla. Took me back to DD Jalandhar's days. Full points to casting director for fool proof ensemble of actors.

Music is melodious and mellifluous. Songs are used as a tool for time compression. Never once you think that songs are forced or don't fit in the bigger picture. You are left wondering about when did the song start. It is like a sweater with a pattern knitted by your mother. So seamless and interwoven into the whole scheme. Lyrics are apt and fitting. Veet Baljeet and Raj Ranjodh has created magic with Kismat, Swaah bannke and Channo. Diljit has lent his voice to all tracks except one opening track that could not have been handled better by anyone other than Sukhwinder Singh.

All in all, if you think that you will be taken through a fact based documentary styled on terrorism in Punjab during 80s; I am sorry but this movie is not for you. However, if you want to see some overpowering performances by Kirron kher, Pavan Malhotra, Diljit Dosanjh and Sonam Bajwa; you will not be disappointed. One of the few movies that could move me to tears.

Oath of Vayuptras - Multiverse concludes

First of all I want to apologize to everyone reading this for the delay in posting the review. I couldn't gather enough thoughts to write a review for the book 3 of Shiva trilogy mainly due to being extremely busy with my profession. Anyway, here goes.

Continuing from where it left in Book 2 (Obviously...), Shiva continues his quest in recognizing and then deciding to eliminate the Evil. Story line is a bit flat as there is next to no character development as almost whole main cast had already been introduced in Book 1 & 2. Book 2 carries the story further and Shiva discovers that Evil may not always be evil in entirety. What is good for one can be evil for other. Also, one has to look at the broader picture to decide whether it is good or bad for society in general.

Major part of the story is wasted in overtly details about the what is going inside Shiva's mind. Honestly, I skipped a couple of score of pages and did not miss anything; and that is saying something. One thing that has been used very well though is time compression. Normally, chapters do not jump over longer durations of time but this one did and how.

Shiva and Sati, despite being the central characters are irritable and display inscrutable behaviour. Cover comes in the form of Ganesha who then explains the situation to readers by means of asking questions to other characters. By then, however, the reader has been taken through the mind numbing action.

It is no comparison to any other series that I have read so far. However, I had distinct feeling of nothingness when I finished other series like, Robert Langdon or Harry Potter which for some reason Shiva trilogy did not leave me with. I finished the series and am OK with it ending up.

ਭੁੱਖ (Bhukkh)

ਜ਼ਮੀਨ ਖਾ ਗਏ, ਆਸਮਾਨ  ਖਾ ਗਏ,
zameen kha gaye, aasmaan kha gaye,
ਕੁਝ ਲੋਗ ਮੇਰੇ ਹਿੱਸੇ ਦਾ ਜਹਾਨ ਖਾ ਗਏ |
kujh log mere hisse da jahaan kha gaye.

ਉੱਚੀਆਂ ਇਮਾਰਤਾਂ, ਇਹ ਗੱਡੀਆਂ ਦਾ ਸ਼ੋਰਗੁਲ,
ucchian imaartaaN, eh gaddiaaN da shorgul,
ਆਵਾਜ਼ ਹੀ ਪਹਿਚਾਨ ਸੀ, ਪਹਿਚਾਨ ਖਾ ਗਏ |
aawaaaz hee pehchaan see, pehchaan kha gaye,
ਕੁਝ ਲੋਗ ਮੇਰੇ ਹਿੱਸੇ ਦਾ ਜਹਾਨ ਖਾ ਗਏ |
kujh log mere hisse da jahaan kha gaye.

ਦੋ ਚਾਰ ਮੁਸਕੁਰਾਹਟਾਂ, ਦੋ ਚਾਰ ਕਤਰੇ ਹੰਝੂ ਦੇ,
do chaar muskuraahtaaN, do chaar katre hanjhu de,
ਕੁਝ ਯਾਦਾਂ ਦਾ ਸਾਮਾਨ ਸੀ, ਸਾਮਾਨ ਖਾ ਗਏ |
kujh yaadaaN da saamaan see, saamaan kha gaye.
ਕੁਝ ਲੋਗ ਮੇਰੇ ਹਿੱਸੇ ਦਾ ਜਹਾਨ ਖਾ ਗਏ |
kujh log mere hisse da jahaan kha gaye.

ਕੁਝ ਯਾਰ ਝੂਠੇ ਮਿਲ ਗਏ, ਕੁਝ ਨਾਲ ਸੱਚੇ ਚੋਰ ਸੀ,
kujh yaar jhoothe milgaye, kujh naal sacche chor see,
ਸ਼ੈ ਦੀ ਤਾਂ ਕੀ ਸ਼ੈ ਰਹੀ, ਇਮਾਨ ਖਾ ਗਏ |
shai dee taaN kee shai rahee, imaan kha gaye.
ਕੁਝ ਲੋਗ ਮੇਰੇ ਹਿੱਸੇ ਦਾ ਜਹਾਨ ਖਾ ਗਏ |
kujh log mere hisse da jahaan kha gaye.

ਮਿੱਟੀ ਦਾ ਤਾਂ ਮੁੱਲ ਹੈ, ਮਿੱਟੀ ਹੀ ਹੋ ਜਾਣਾ,
mitti da taaN mull hai, mitti hee ho jaana,
ਮਿੱਟੀ ਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨ ਸੀ, ਨਿਸ਼ਾਨ ਖਾ ਗਏ |
mitti da nishaan see, nishaan kha gaye.
ਕੁਝ ਲੋਗ ਮੇਰੇ ਹਿੱਸੇ ਦਾ ਜਹਾਨ ਖਾ ਗਏ |
kujh log mere hisse da jahaan kha gaye.

ਮੰਦਿਰਾਂ ਤੇ ਮਸਜਿਦਾਂ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਖਾਂਦੇ ਰਹੇ,
maNdiraaN te masjidaaN nuN pehlaN hee khaaNde rahe,
ਹੁਣ ਤਾਂ ਲੋਕ "ਸ਼ੈਰੀ " ਸ਼ਮਸ਼ਾਨ ਖਾ ਗਏ |
hun taaN loki Sherry shamshaan kha gaye,
ਕੁਝ ਲੋਗ ਮੇਰੇ ਹਿੱਸੇ ਦਾ ਜਹਾਨ ਖਾ ਗਏ |
kujh log mere hisse da jahaan kha gaye.

ਜੇ ਲਿਖਣਾ ਚਾਹ੍ਹਵਾਂ ਤਾਂ...

ਜੇ ਲਿਖਣਾ ਚਾਹ੍ਹਵਾਂ ਤਾਂ, ਸ਼ਾਇਦ ਕੁਝ ਲਿਖ ਪਾਵਾਂ ।

ਕੁਝ ਪਿਆਰ ਦਾ, ਤਕਰਾਰ ਦਾ,
ਯਾ ਜੁਨੂਨ ਸਵਾਰ ਦਾ ।
ਜੇ ਲਿਖਣਾ ਚਾਹ੍ਹਵਾਂ ਤਾਂ, ਸ਼ਾਇਦ ਕੁਝ ਲਿਖ ਪਾਵਾਂ ।

ਕੁਝ ਰੱਬ ਦਾ, ਸਬੱਬ ਦਾ,
ਯਾ ਦੁਨਿਆ ਬੇਢ਼ਬ ਦਾ ।
ਜੇ ਲਿਖਣਾ ਚਾਹ੍ਹਵਾਂ ਤਾਂ, ਸ਼ਾਇਦ ਕੁਝ ਲਿਖ ਪਾਵਾਂ ।

ਕੁਝ  ਰੰਗ ਦਾ, ਤਰੰਗ ਦਾ,
ਯਾ ਸੱਜਣ ਦੇ ਸੰਗ ਦਾ ।
ਜੇ ਲਿਖਣਾ ਚਾਹ੍ਹਵਾਂ ਤਾਂ, ਸ਼ਾਇਦ ਕੁਝ ਲਿਖ ਪਾਵਾਂ ।

ਪਿਆਰ ਜਤਾਣਾ ਬਣਦਾ ਸੀ

ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਤਾਂ ਕਰਨੀ ਬਣਦੀ  ਸੀ, ਪਿਆਰ ਜਤਾਣਾ ਬਣਦਾ ਸੀ ।

ਇੱਕ ਜਿੰਦਗੀ ਏ ਬੱਸ ਹੱਸਣ ਲਈ,
ਕੁਝ ਪੁਛਣ ਤੇ ਕੁਝ ਦੱਸਣ ਲਈ,
ਦਿਲ ਵਾਰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਉੱਤੋਂ ਦੀ, ਮੇਰਾ ਮਰ ਜਾਣਾ ਬਣਦਾ ਸੀ ।

ਦਿਨ ਗੁਜ਼ਰੇ ਬੇਚੈਨ ਜਿਹੇ,
ਰਾਤਾਂ ਬਿਨ ਨੀਂਦਰ ਲੰਘੀਆਂ ਸਨ,
ਫਿਰ ਵਕ਼ਤ ਗੁਜ਼ਾਰਨ ਦਾ ਸਾਥੀ, ਇੱਕ ਨਾਲ ਸਿਰਹਾਣਾ ਬਣਦਾ ਸੀ ।

ਕੁਝ ਓਹ ਸੰਗੀ, ਕੁਝ ਮੈ ਜ੍ਕਿਆ,
ਨਾ ਗੱਲ ਕੀਤੀ, ਨਾ ਰੱਜ ਤੱਕਿਆ,
ਆਖਿਰ ਓਹ ਹੁਸਨ, ਤੇ ਮੈ ਆਸ਼ਿਕ਼, ਓਹਦਾ ਤੜਫਾਨਾ ਬਣਦਾ  ਸੀ ।

ਬੀਤ ਗਏ ਨੇ ਸਾਲ ਕਈ ,
ਮੈਨੂੰ ਓਹ ਕਾਲਜ ਛਡਿਆਂ  ਨੂੰ,
ਪਰ ਓਹਦੀ ਯਾਦ ਸੁਨਹਰੀ ਵਿਚ, ਲਿਖਣਾ ਇੱਕ ਗਾਣਾ ਬਣਦਾ  ਸੀ ।
ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਤਾਂ 'ਸ਼ੈਰੀ' ਬਣਦੀ  ਸੀ, ਪਿਆਰ ਜਤਾਣਾ ਬਣਦਾ ਸੀ ।

ਸਦਾ

ਜੋ ਆਪਣੇ ਵਿਚਲੀ ਦੂਰੀ ਏ, ਇਹ ਮੇਰੀ ਮਜਬੂਰੀ ਏ ।
ਔਖੀਆਂ ਇਹ ਕੱਲੀਆਂ ਰਾਤਾਂ ਨੇ, ਪਰ ਹਾਲੇ ਤਾਂ ਜ਼ਰੂਰੀ ਏ ।
ਬੇਚੈਨ ਜੇਹਾ ਏ ਦਿਲ ਮੇਰਾ, ਬਸ  ਜਬਰਨ ਸਬਰ ਸਬੂਰੀ ਏ ।
ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਕਿਧਰੇ ਲੈ ਜਾਵੇ, ਮੇਰੀ ਫਿਤਰਤ ਜ਼ਰਾ ਫਿਤੂਰੀ ਏ ।
ਦੋ ਹਰਫਾਂ ਵਿਚ ਬਿਆਨ ਨਹੀ, ਮੇਰੀ ਕਵਿਤਾ ਅਜੇ ਅਧੂਰੀ ਏ ।
ਬਾਕੀ ਚੇਹਰਾ ਤਾਂ ਕ਼ਾਤਿਲ ਸੀ, ਬਸ ਨਜ਼ਰ ਜ਼ਰਾ ਮਖਰੂਰੀ ਏ ।
ਸ਼ਾਇਦ 'ਸ਼ੈਰੀ' ਸਭ ਛੱਡ ਜਾਂਦਾ, ਰੋਕ ਲਿਆ ਉਸ ਅਖ ਸਰੂਰੀ ਏ ।

 

ਚੰਨ ਦੀ ਰੋਟੀ

 ਕੀ ਦੇਵਾਂ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਜੋ ਸਭ ਕੁਝ ਮੈਨੂੰ ਦੇ ਚੁੱਕੀ ਏ ।

ਦਿਲ ਵਿਚ ਓਹਦੇ ਅਰਮਾਨ ਭਰੇ ਨੇ, ਹਾਲੇ ਤਕ ਜੋ ਹਰੇ ਭਰੇ ਨੇ,
ਕੋਈ ਟਾਹਣੀ ਇੱਕ ਜਰੂਰ  ਕਿਤੇ, ਮੇਰੀ ਅਣਗਹਿਲੀ ਨਾਲ ਸੁੱਕੀ ਏ ।

ਕਪੜੇ ਲੱਤੇ , ਗਹਿਣੇ ਗੱਟੇ , ਓਹਦੇ ਅੱਗੇ ਪੱਥਰ ਵੱਟੇ,
ਸ਼ਾਮ ਨੇ ਰੰਗ ਬਦਲ ਲਿਆ, ਨਜ਼ਰ ਜਦੋਂ ਉੱਸ ਚੁੱਕੀ ਏ ।

ਪੂਰਾ ਚੰਨ ਅਸਮਾਨੀ ਨਹੀ ਏ, ਰਾਤ ਹਨੇਰੀ ਕਾਲੀ ਏ,
ਲਗਦਾ ਏ ਅੱਜ ਚੰਨ ਦੀ ਰੋਟੀ ਆਸ਼ਿਕ ਕਿਸੇ ਨੇ ਟੁੱਕੀ ਏ ।

ਕ਼ਿਤਾਬ

ਅੱਜ ਫਿਰ ਕੱਲਿਆਂ ਬੈਠ ਕੇ ਕੋਈ ਕ਼ਿਤਾਬ ਪੜ੍ਹਨੀ ਚਾਹਨਾ ਹਾਂ ।
ਕਿਤੇ ਕਾਲੇ ਉੱਕਰੇ ਹਰਫਾਂ ਦੀ ਨਬ੍ਜ਼ ਫੜਨੀ ਚਾਹਨਾ ਹਾਂ ।

ਨਜ਼ਰਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਦੇ ਲਫਜਾਂ ਤੋਂ ਵਧਕੇ ਜੋ ਮਤਲਬ ਰਖਦੀ ਏ,
ਕੋਈ ਗੱਲ ਅਜਿਹੀ ਸੋਚ ਭਰੀ ਮੈਂ ਯਾਦ ਚ ਮੜ੍ਹਨੀ ਚਾਹਨਾ ਹਾਂ ।

ਜੋ ਲਫਜ਼ ਪਿਰੋਏ ਜਿੰਦਗੀ ਨਾਲ, ਮੈਂ ਸਦਕੇ ਐਸੀ ਕ਼ਲਮ ਦੇ ਹਾਂ,
ਓਹ ਸੂਖਮ ਸ੍ਖਿਯ੍ਮ ਸੋਚ ਮੈਂ, ਮੋਤੀ ਨਾਲ ਜੜਨੀ ਚਾਹਨਾ ਹਾਂ ।

ਇੰਟਰਨੈਟ ਮੋਬਾਇਲ  ਦੇ ਯੁਗ ਵਿਚ, ਕਿਤਾਬ ਤਾਂ ਯਾਰੋ ਪਿਛੜ ਗਈ,
ਪਰ ਬਣ ਮੁਹਾਫਿਜ਼ ਪੁਸਤਕ ਦਾ, ਇੱਕ ਜੰਗ ਮੈਂ ਲੜ੍ਹਨੀ ਚਾਹਨਾ ਹਾਂ ।


ਅੱਜ ਫਿਰ ਕੱਲਿਆਂ ਬੈਠ ਕੇ ਕੋਈ ਕ਼ਿਤਾਬ ਪੜ੍ਹਨੀ ਚਾਹਨਾ ਹਾਂ ।
ਕਿਤੇ ਕਾਲੇ ਉੱਕਰੇ ਹਰਫਾਂ ਦੀ ਨਬ੍ਜ਼ ਫੜਨੀ ਚਾਹਨਾ ਹਾਂ ।

ਡਰ

ਕੁਝ ਬਦਲਦੀਆਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੇ,
ਕੁਝ ਵਕ਼ਤੀ ਕੰਮਾਂ ਕਾਰਾਂ ਨੇ,
ਕੁਝ ਦਫਤਰ ਦੇ ਸਰਦਾਰਾਂ ਨੇ,
ਸ਼ਾਇਦ ਫਿਰ ਕੱਲਿਆਂ ਕਰ ਦੇਣਾ ।

ਮੂੰਹੋ ਗੱਲ ਕੋਈ ਨਿਕਲੀ ਨੇ,
ਕੋਈ ਗਲਤੀ ਕੀਤੀ ਪਿਛਲੀ ਨੇ,
ਤੇ ਦੂਰੀ ਆਪਸ ਵਿਚਲੀ ਨੇ,
ਸ਼ਾਇਦ ਫਿਰ ਕੱਲਿਆਂ ਕਰ ਦੇਣਾ ।

ਕੁਝ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਤੋਂ ਡਰਦੇ ਨੇ,

ਕੁਝ ਨਾਸਮਝੀ ਜਿਹੀ ਕਰਦੇ ਨੇ,
ਕੁਝ ਆਪਸ ਵਿਚਲੇ ਪਰਦੇ ਨੇ,
ਸ਼ਾਇਦ ਫਿਰ ਕੱਲਿਆਂ ਕਰ ਦੇਣਾ ।

ਕੁਝ ਮਿਠੀਆਂ ਕੌੜੀਆਂ ਬਾਤਾਂ ਨੇ,
ਨਾ ਹੋ ਰਹੀਆਂ ਮੁਲਾਕਾਤਾਂ ਨੇ,
ਮੇਰੇ ਵਕ਼ਤੀ ਹਾਲਾਤਾਂ ਨੇ,
ਸ਼ਾਇਦ ਫਿਰ ਕੱਲਿਆਂ ਕਰ ਦੇਣਾ । 

ਦੋ ਸੱਤਰਾਂ

ਕਈ ਕੱਲਿਆਂ ਸਾਲ ਗੁਜ਼ਾਰ ਲਏ,
ਕੁਝ ਯਾਦ ਨੇ ਕੁਝ ਵਿਸਾਰ ਲਏ ।
ਅਰਮਾਨ ਜੋ ਦਿਲ ਵਿਚ ਬੰਦ ਰਹੇ,
ਕੁਝ ਜ਼ਿੰਦਾ ਨੇ ਕੁਝ ਮਾਰ ਲਏ ।

ਇੱਕ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜੁੜ ਗਈ ਨਾਲ ਜਿਹਦੇ,
ਦੁਖ ਸੁਖ ਵੰਡ ਦੋ ਚਾਰ ਲਏ ।

ਕੱਲਿਆਂ ਰੋ ਵੇਲਾ ਕੱਟ ਲਿਆ,
ਹੁਣ ਦਿਲ ਚਾਹੁੰਦਾ ਕੁਝ ਪਿਆਰ ਲਏ।

ਦੁਆ ਇਹ ਸ਼ਾਇਦ ਸੁਣੀ ਗਈ,
ਆ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਸਰਕਾਰ ਗਏ।

ਅਨਜਾਣ ਜੇਹੇ ਓਹ ਆਏ ਸੀ,
ਬਣ ਸ਼ੈਰੀ ਦੇ ਦਿਲਦਾਰ ਗਏ। 

ਕਬੂਲਨਾਮਾ

ਜਦ ਓਹ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਰੁੱਸ ਜਾਵੇ,

ਕੋਈ ਖੁਸ਼ੀ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਖੁੱਸ ਜਾਵੇ,
ਜਦ ਓਹਦਾ ਹਾਸਾ ਗੁੰਮਦਾ ਏ,
ਕੋਈ ਹੰਝੂ ਗੱਲ ਨੂੰ ਚੁੰਮਦਾ ਏ,
ਕੁਝ ਅੰਦਰੋਂ ਅੰਦਰੋਂ ਟੁੱਟਦਾ ਏ ।

ਓਹਦੇ ਹਾਸੇ ਨਾਲ ਹੀ ਹਾਸੇ ਨੇ,
ਸਭ ਦੁਨਿਆ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਨੇ,
ਪਰ ਪਿਆਰ ਦੀ ਡੋਰੀ ਭੰਨਦਾ ਹਾਂ,
ਜਦ ਰੋਣ ਦਾ ਕਾਰਣ ਬਣਦਾ ਹਾਂ,
ਕੁਝ ਅੰਦਰੋਂ ਅੰਦਰੋਂ ਟੁੱਟਦਾ ਏ ।

ਮੈਂ ਚਾਹਾਂ ਕਦੇ ਨਾ ਰੋਵੇ ਓਹ,
ਮੈਂ ਜਾਗਾਂ ਤਾਂ ਜੋ ਸੋਵੇ ਓਹ,
ਜੋ ਪਿਆਰ ਦਾ ਵਾਦਾ ਕਰਦਾ ਹਾਂ,
ਪਰ ਪੂਰਾ ਜਦ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਹਾਂ,
ਕੁਝ ਅੰਦਰੋਂ ਅੰਦਰੋਂ ਟੁੱਟਦਾ ਏ ।


Transliteration (Kaboolnama - Confession)
-------------------
jad oh mere naal russ jaave,
koi khushi mere ton khuss jaave,
jad ohda haasa gummda e,
jad hanjhu gall nu chummda e,
kujh andaron andaron tuttda e.

ohde haase naal hee haase ne,
sab dunia wale paase ne,
jad ron da kaaran banda haan,
jad pyar dee dori bhannda haan,
kujh andron andron tuttda e.

mai chanda kade na rowe oh,
mai jaaga taan jo sove oh,
jo pyar da vaada karda haan,
par poora jad nahi karda haan,
kujh andron andron tuttda e.

ਆਮਦ

  ਅਰਮਾਨਾਂ ਦੀ ਸੁੱਕ ਰਹੀ ਜ਼ਮੀਨ, ਕਾਲੀ ਘਟਾ ਵਾਂਗ ਛਾ ਗਈ,
ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਚ ਆ ਗਈ ।

ਪਿਆਰ ਜਿੰਨਾ ਪਿਆਰ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਕਰ ਸਕਦਾ ਨਹੀਂ,
ਪਿਆਰ ਤੋਂ ਵੀ ਵਧ ਕੇ ਕੁਝ, ਰੂਹ ਮੇਰੀ ਪਾ ਗਈ,
ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਚ ਆ ਗਈ ।


ਬੇਜਾਨ ਘਟਾਵਾਂ ਜੁੜੀਆਂ ਨੇ ਕਈ ਵਾਰ ਸੁਨੇ ਬਦਲਾਂ ਚ,
ਤੇਰੀ ਆਮਦ ਸਾਉਣ  ਵਾਂਗੂੰ, ਬੂੰਦਾਂ ਕੁਝ ਵਰਸਾ ਗਈ,
ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਚ ਆ ਗਈ ।

ਨਵਾਂ ਜਨਮ

ਉਠ ਰਹੇ ਨੇ ਤੇਰੇ ਕਦਮ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤਾ, ਮੁਬਾਰਕ ਨਵਾਂ ਜਨਮ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤਾ ।

ਜਿੰਦਗੀ ਦੀ ਰਾਹ ਤੇ ਦੂਰ ਤਕ ਚਲਣ ਲਈ,
ਨਾਲ ਤੇਰੇ ਹੁਣ ਹਮਕਦਮ  ਮੇਰੇ ਦੋਸਤਾ ।
ਮੁਬਾਰਕ ਨਵਾਂ ਜਨਮ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤਾ ।

ਉਚੇ ਨਵੇਂ ਰਾਹਾਂ ਤੇ ਨਾਲ ਚਲਦੇ  ਰਹਿਣ ਲਈ,
ਵੰਡਣ ਲਈ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਤੇ ਗਮ  ਮੇਰੇ ਦੋਸਤਾ,
ਮੁਬਾਰਕ ਨਵਾਂ ਜਨਮ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤਾ ।

ਦੁਨਿਆ ਲਈ ਭਾਵੇਂ ਵਖ ਵਖ ਰੂਹਾਂ ਨੇ
ਮੇਰੇ ਲਈ "ਪ੍ਰਭ", "ਹਰ" ਇਕ ਸਮ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤਾ,
ਮੁਬਾਰਕ ਨਵਾਂ ਜਨਮ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤਾ ।

ਨਾਲ ਨਾਲ ਮੇਰੀਆਂ ਦੁਆਵਾਂ ਸਦਾ ਰਹਿਣਗਿਆਂ,
ਜਦ ਤਕ ਦਮ ਵਿਚ ਦਮ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤਾ,
ਮੁਬਾਰਕ ਨਵਾਂ ਜਨਮ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤਾ ।

जन्मदिन मुबारक

है आजकल तू जहां भी कहीं,
जन्मदिन मुबारक तुझे ऐ हसीं।

ये माना जहाँ में हसीं और भी हैं,
मगर दिल ये कहता है तुम सी नहीं,
जन्मदिन मुबारक तुझे ऐ हसीं।

तुझको दुआ क्या मेरा दिल भला दे,
तुझको दुआओं की कमीं तो नहीं,
जन्मदिन मुबारक तुझे ऐ हसीं।

ਦਰਦ

ਦਿਲ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿਚਲੇ ਮੋਤੀ, ਕਈ ਵਾਰ ਕਿਨਾਰੇ ਆ ਜਾਂਦੇ,
ਪਰ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਜੋ ਕੁਝ ਭਰਿਆ , ਸਭ ਕੁਝ ਮੈਂ ਕਹਿ ਸਕਦਾ ਨਹੀਂ |

ਸਰਦ ਜਿਹਾ ਇਕ ਦਰਦ ਜਿਗਰ ਦਾ, ਤੇਜ਼ਾਬ ਜਿਹੇ ਹੰਝੂ ਮੇਰੇ,
ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਟੁੱਟਦਾ ਦਿਲ ਹੁਣ, ਹੋਰ ਤੇ ਮੈਂ ਸਹਿ ਸਕਦਾ ਨਹੀਂ |

ਤੇਰੇ ਬਾਝੋਂ ਸੁੰਨੀ ਦੁਨਿਆ, ਸੁੰਨਾ ਚਾਰ ਚੁਫੇਰਾ ਏ,

ਕਿੰਝ ਸਮਝਾਵਾਂ ਦਿਲ ਆਪਣੇ ਨੂੰ, ਜੋ ਤੇਰੇ ਬਿਨ ਰਹਿ ਸਕਦਾ ਨਹੀਂ |

ਪਰ ਰਿਸ਼ਤੇ ਹੋਰ ਬਥੇਰੇ ਨੇ, ਇੱਕ ਮਾਸ਼ੂਕਾ ਤੋਂ ਹੱਟਕੇ ਵੀ,

ਤੇਰੇ ਪਿਆਰ ਇੱਕਲੇ ਖ਼ਾਤਿਰ, ਸਭ ਕੁਝ ਛੱਡ ਬਹਿ ਸਕਦਾ ਨਹੀਂ |

ਹੋਰ ਦਰਦ ਵੀ ਸੀਨੇ ਵਿਚ ਨੇ, ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਜੋ ਕੱਠੇ ਨੇ,
ਪਰ ਮੇਰੀ ਅੱਖ ਦਾ ਰੁਕਿਆ ਹੰਝੂ , ਸਭ ਅੱਗੇ ਵਹਿ ਸਕਦਾ ਨਹੀਂ |

ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਜੋ ਕੁਝ ਭਰਿਆ , ਸਭ ਕੁਝ ਮੈਂ ਕਹਿ ਸਕਦਾ ਨਹੀਂ |

ਰੀਝ

ਕੀ ਐਸਾ ਦਿਨ ਵੀ ਆਇਗਾ ਜੋ ਓਹ ਮੇਰੀ ਹੋ ਜਾਏਗੀ,
ਮੈਂ ਓਹਦੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਪਾਵਾਂਗਾ, ਓਹ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਪਾਏਗੀ ।

ਦਿਲ ਮਿਲਣੇ ਕਾਫ਼ੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ, ਗੱਲਾਂ ਹੋਰ ਵੀ ਬੜੀਆਂ ਨੇ,
ਇੱਕ ਦੋ ਬਾਰੇ ਕੀ ਦੱਸਾਂ, ਇਥੇ ਮੁਸ਼ਕਿਲਾਂ ਹੋਰ ਵੀ ਖੜੀਆਂ ਨੇ,
ਇੱਕ ਨੂ ਜਦ ਸੁਲ੍ਝਾਵਾਂਗਾ ਤੇ ਦੂਜੀ ਅਖ ਦਿਖਾਏਗੀ,
ਕੀ ਐਸਾ ਦਿਨ ਵੀ ਆਇਗਾ ਜੋ ਓਹ ਮੇਰੀ ਹੋ ਜਾਏਗੀ ।

ਜੋ ਵਕ਼ਤ ਦੇ ਮੋਤੀ ਕਿਰ ਚੁੱਕੇ, ਓਹ ਵਾਪਿਸ ਹ੍ਤਥ ਵਿਚ ਆਣੇ ਨਹੀਂ,
ਕੁਝ ਗੱਲਾਂ ਇਹ ਵੀ ਵੱਡੀਆਂ ਨੇ, ਕੁਝ ਅਸੀੰ ਵੀ ਹੁਣ ਨਿਆਣੇ ਨਹੀਂ,
ਬਸ ਇੰਝ ਲਗਦਾ ਏ ਮੈਨੂੰ ਤੇ, ਹੁਣ ਯਾਦ ਹੀ ਸਦਾ ਸਤਾਏਗੀ ,
ਕੀ ਐਸਾ ਦਿਨ ਵੀ ਆਇਗਾ ਜੋ ਓਹ ਮੇਰੀ ਹੋ ਜਾਏਗੀ ।

ਯਾਰੀ

ਯਾਰੀ ਪੁਗਾਓਣੀ ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਵੱਸ ਦੀ ਨਹੀਂ ।

ਯਾਰੀ ਦੇ ਵਿਚ ਯਾਰ ਮਾਰ ਜੋ ਕਰ ਜਾਵੇ,
ਸਾਂਝੀ ਪਾਕੇ ਦਿਲ ਗੱਦਾਰੀ ਕਰ ਜਾਵੇ,
ਫੇਰ ਲਖ ਲਾਵੇ ਜੋਰ ਭਾਵੇਂ ਓਹ ਕਿੰਨਾ ਹੀ,
ਕਿਸਮਤ ਓਹਦੇ ਫੇਰ ਕਦੇ ਵੀ ਹਸਦੀ ਨਹੀਂ ।
ਯਾਰੀ ਪੁਗਾਓਣੀ ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਵੱਸ ਦੀ ਨਹੀਂ ।

ਕੁਝ ਮਨਦੇ ਨੇ ਯਾਰੀ ਰੱਬ ਤੋਂ ਵਧ ਕੇ ਵੀ,
ਪਿਆਰ ਪੁਗਾਓੰਦੇ ਜਿਗਰਾ ਹਥੀਂ ਕਢ ਕੇ ਵੀ,
ਪਰ ਕੁਝ ਹੋਰ ਤਰਾਂ ਦੇ ਲੋਕੀ ਹੁੰਦੇ ਨੇ,
ਜੋ ਸੋਚਣ ਯਾਰੀ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਜਰਾ ਵੀ ਰਸ ਦੀ ਨਹੀਂ ।
ਯਾਰੀ ਪੁਗਾਓਣੀ ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਵੱਸ ਦੀ ਨਹੀਂ ।     

ਕੁਝ ਯਾਰ ਯਾਰੀ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ ਸਭ ਲੁਟਾ ਦਿੰਦੇ,
ਕੁਝ ਯਾਰ ਦੇ ਪਿਛੇ ਲੱਗ ਕੇ ਉਮਰ ਗੁਆ ਦਿੰਦੇ,
ਪਰ ਦੁਨਿਆ ਦੇ ਵਿਚ ਐਸੀ ਵੀ ਲੋਕਾਈ ਏ,
ਦਿਲ ਵਿਚ ਰਖਦੀ ਗੱਲ ਤੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਦਸਦੀ ਨਹੀਂ ।
ਯਾਰੀ ਪੁਗਾਓਣੀ ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਵੱਸ ਦੀ ਨਹੀਂ ।
  

ਅੱਜ ਦੇ ਆਸ਼ਿਕ਼

ਮੈਂ ਰਾਂਝਾ ਮੈਂ ਰਾਂਝਾ ਯਾਰੋ, ਮੈਂ ਰਾਂਝਾ ਮੈਂ ਰਾਂਝਾ ।
ਮਝੀਆਂ ਹੋਰ ਚਰਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ,
ਰਾਂਝਾ ਚਾਕ ਕਹਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ,
ਇੱਕੋ ਹੀਰ ਦੇ ਪਿਛੇ ਲਗਕੇ,
ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਗੁਆ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ,
ਮੈਂ ਆਸ਼ਿਕ਼ ਸਭ ਦਾ ਸਾਂਝਾ,
ਯਾਰੋ ਮੈਂ ਰਾਂਝਾ ਮੈਂ ਰਾਂਝਾ, ਯਾਰੋ ਮੈਂ ਰਾਂਝਾ ਮੈਂ ਰਾਂਝਾ ।

ਮੈਂ ਹੀਰ ਮੈਂ ਹੀਰ, ਨੀ ਸਖੀਓ ਮੈਂ ਹੀਰ ਮੈਂ ਹੀਰ ।
ਲੁੱਕ ਲੁੱਕ ਚੂਰੀ ਮੈਂ ਨਹੀ ਕੁੱਟਦੀ,
ਮਾੜੇ ਰਾਂਝੇ ਵੱਲ ਅਖ ਨਹੀਂ ਚੁੱਕਦੀ,
ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਇੱਕ ਕਾਰ ਤੇ ਹੋਵੇ,
ਪੈਦਲ ਹੁਣ ਮੈਂ ਪੈਰ ਨਹੀਂ ਪੁੱਟਦੀ,
ਪੈਸਾ ਪਹਿਲਾਂ ਪਿਆਰ ਅਖੀਰ,
ਮੈਂ ਹੀਰ ਮੈਂ ਹੀਰ, ਨੀ ਸਖੀਓ ਮੈਂ ਹੀਰ ਮੈਂ ਹੀਰ ।

ਮੈਂ ਮਜਨੂੰ ਮੈਂ ਮਜਨੂੰ, ਯਾਰੋ ਮੈਂ ਮਜਨੂੰ ਮੈਂ ਮਜਨੂੰ ।
ਕਿਹੜਾ ਮੈਨੂੰ ਮਾਰੂ ਵੱਟੇ,
ਆਜੇ ਕੋਈ ਚੱਕ ਦਊਂ ਫੱਟੇ,      
ਕਿਸੇ ਵੀ ਲੈਲਾ ਪਿਛੇ ਹੁਣ ਤੇ,
ਯਾਰ ਹੋਰੀਂ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੇ ਚੱਕੇ,
ਪਿਆਰ ਆਪਣਾ ਮੈਂ ਵੰਡਾਂ ਸਭਨੂੰ,
ਮੈਂ ਮਜਨੂੰ ਮੈਂ ਮਜਨੂੰ, ਯਾਰੋ ਮੈਂ ਮਜਨੂੰ ਮੈਂ ਮਜਨੂੰ ।

ਮੈਂ ਲੈਲਾ ਮੈਂ ਲੈਲਾ, ਸਖੀਓ ਮੈਂ ਲੈਲਾ ਮੈਂ ਲੈਲਾ ।
ਮਜਨੂੰ ਪਿਛੇ ਫਿਰਨ ਬਥੇਰੇ,
ਅੱਗੇ ਪਿਛੇ ਲਾਂਦੇ ਗੇੜੇ,
ਕੀਹਦਾ ਕੀਹਦਾ ਮਾਣ ਮੈਂ ਰਖਾਂ,
ਸਮਝ ਨਾ ਆਵੇ ਕੁਝ ਵੀ ਮੇਰੇ,
ਹੁਣ ਤੇ ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਪਿਆਰ ਵੀ ਪਹਿਲਾ,
ਮੈਂ ਲੈਲਾ ਮੈਂ ਲੈਲਾ, ਸਖੀਓ ਮੈਂ ਲੈਲਾ ਮੈਂ ਲੈਲਾ ।  
 
    

ਇਸ਼ਕ਼

ਕੋਈ ਆਖੇ ਇਸ਼ਕ਼ ਕਮੀਨਾ ਕੋਈ ਆਖੇ ਰਿਸ੍ਕੀ,

ਕਿਸੇ ਲਈ ਇਹ ਅਮ੍ਰਿਤ ਦਾ ਘੁੱਟ ਕਿਸੇ ਲਈ ਇਹ ਵ੍ਹਿਸ੍ਕੀ ।

ਦਿਲ ਜਿਸਦਾ ਲਗ ਜਾਵੇ ਕਿਧਰੇ ਓਹਦੀ ਬੱਲੇ ਬੱਲੇ,

ਕੱਲੇ ਦਿਲ ਵਾਲੇ ਲਈ ਜਿੰਦਗੀ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਇੱਕ ਸਿਸਕੀ ।

ਯਾਰ ਖੁਦਾ ਮਹਬੂਬਾ ਰੱਬ ਹੀ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਯਾਰੋ,

ਹਰ ਪਾਸੇ ਫਿਰ ਸੂਰਤ ਲੋਕੋ ਰਹਿੰਦੀ ਯਾਰ ਦੀ ਦਿਸਦੀ ।

ਜਿਸਦੀ ਮਹਬੂਬਾ ਮੰਨ ਜਾਵੇ ਓਹਦੀਆਂ ਲਹਿਰਾਂ ਬਹਿਰਾਂ, 

ਰੁੱਸ ਬੈਠੇ ਜਿਸਦੀ ਓਹਦੇ ਪੈਰੋਂ ਹੇਠ ਜ਼ਮੀਨ ਵੀ ਖਿਸਕੀ ।