सच कहना ऐ जानेमन क्या याद तुम्हें तब आती थी।

सच कहना ऐ जानेमन क्या याद तुम्हें तब आती थी।

जब सुबह की लाली आती थी,
नई सुबह इक लाती थी,
और मीठी खुश्बू फूलों की,
सारी बगिया महकाती थी,
सच कहना ऐ जानेमन क्या याद तुम्हें तब आती थी।

जब शाम का सूरज ढलता था,
और अंदर अंदर जलता था,
सब आस पास होने पर भी,
न तन्हा दिल बहलता था,
सच कहना ऐ जानेमन क्या याद तुम्हें तब आती थी।


जब रात आँख में रहती थी,
जब नदी नींद की बहती थी,
जब मेरे आंखें बंद करने पर ,
तुम कान में आ कुछ कहती थी,
सच कहना ऐ जानेमन क्या याद तुम्हें तब आती थी।

ਬਾਪੂ

ਬਾਪੂ ਨਾਲ ਈ ਕੱਲ ਸੀ ਤੇ ਬਾਪੂ ਨਾਲ ਈ ਕੱਲ ਐ ,
ਮਾਂ ਹੁੰਦੀ ਛਾਂ,  ਪਰ ਬਾਪੂ ਦੀ ਵੀ ਗੱਲ ਐ ।

ਲੋੜ ਹੋਵੇ ਕੋਈ, ਆਪਾਂ ਬਾਪੂ ਤੋਂ ਹੀ ਪੁੱਛਣਾ,
ਮਿਲ ਜਾਏ ਤਾਂ ਠੀਕ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਬਾਪੂ ਨਾਲ ਈ ਰੁੱਸਣਾ,
ਹਰ ਇੱਕ ਮਸਲੇ ਦਾ ਬਾਪੂ ਕੋਲ ਹੱਲ ਐ ,
ਮਾਂ ਹੁੰਦੀ ਛਾਂ,  ਪਰ ਬਾਪੂ ਦੀ ਵੀ ਗੱਲ ਐ ।

ਪੂਰੀ ਏ ਪਛਾਣ ਓਹਨੂੰ ਚੰਗੇ ਮੰਦੇ ਬੰਦੇ ਦੀ,
ਰੱਖਦਾ ਸਮਝ ਸਭ ਪੁੱਠੇ ਸਿਧੇ ਧੰਦੇ ਦੀ,
ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਚਲਾਓਣ ਦਾ ਵੀ ਪੂਰਾ ਪੂਰਾ ਵੱਲ ਐ ,
ਮਾਂ ਹੁੰਦੀ ਛਾਂ,  ਪਰ ਬਾਪੂ ਦੀ ਵੀ ਗੱਲ ਐ ।

ਖ਼ਬਰ ਰਖੇ ਬਾਪੂ ਸਦਾ ਪੂਰੇ ਪੈਸੇ ਧੇਲੇ ਦੀ  ,
ਬਾਪੂ ਨਾਲ  ਰੌਣਕ ਐ ਦੁਨਿਆ ਦੇ ਮੇਲੇ ਦੀ,
ਬਾਪੂ ਦੇ ਹੀ ਸਿਰ ਉੱਤੇ "ਸ਼ੈਰੀ", ਮਾਰੀ ਸਾਰੀ ਮੱਲ ਐ ,
ਮਾਂ ਹੁੰਦੀ ਛਾਂ,  ਪਰ ਬਾਪੂ ਦੀ ਵੀ ਗੱਲ ਐ ।

ਬਾਪੂ ਨਾਲ ਈ ਕੱਲ ਸੀ ਤੇ ਬਾਪੂ ਨਾਲ ਈ ਕੱਲ ਐ ,
ਮਾਂ ਹੁੰਦੀ ਛਾਂ,  ਪਰ ਬਾਪੂ ਦੀ ਵੀ ਗੱਲ ਐ ।

ਨਵਾਂ ਸਾਲ

ਚੜ੍ਹ ਗਿਆ ਫਿਰ ਨਵਾਂ ਸਾਲ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤੋ,
ਆਓ ਕੁਝ ਕਰੀਏ ਕਮਾਲ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤੋ।

ਪੁੱਟੀਏ ਕਦਮ ਕੋਈ ਰਾਹ ਨਵਾਂ ਲਭੀਏ,
ਮੁੜੀਏ ਨਾ ਪਿਛੇ, ਬਸ ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਹੀ ਵਧੀਏ,
ਆਲਸ ਦੇ ਤੋੜਿਏ ਜਾਲ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤੋ,
ਆਓ ਕੁਝ ਕਰੀਏ ਕਮਾਲ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤੋ।

ਚੁਪ ਬਹੁਤ ਰਹਿ  ਲਿਆ, ਹੁਣ ਕੁਝ ਕਰਨਾ,
ਬੋਲਨਾ ਹੀ ਪੈਣਾ, ਰਹਿ ਕੇ ਚੁਪ ਨਹੀਓਂ ਸਰਨਾ,
ਦੁਨਿਆ ਨੂੰ ਕਰੀਏ ਸਵਾਲ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤੋ,
ਆਓ ਕੁਝ ਕਰੀਏ ਕਮਾਲ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤੋ।

ਦਿਲ ਵਿਚ ਹੁੰਦਾ ਜੋ ਵੀ, ਕਹਿੰਦਾ ਨਹੀਓਂ ਸੰਗਦਾ,
ਰੱਬ ਕੋਲੋਂ "ਸ਼ੈਰੀ" ਸੁੱਖ ਸਭ ਦੀ ਹੈ ਮੰਗਦਾ,
ਭਰੇ ਰਹਿਣ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦੇ ਥਾਲ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤੋ,
ਆਓ ਕੁਝ ਕਰੀਏ ਕਮਾਲ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤੋ |

ਚੜ੍ਹ ਗਿਆ ਫਿਰ ਨਵਾਂ ਸਾਲ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤੋ,
ਆਓ ਕੁਝ ਕਰੀਏ ਕਮਾਲ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤੋ।
 

ਦੋਹੇ

ਚਾਹ ਦੀ ਚਾਹ ਨਹੀ ਕੋਈ, ਜੇ ਰੱਜ ਕੇ  ਨਾ ਕਾੜੀ ਹੋਵੇ,

ਲੱਸੀ ਵੀ ਜਵਾਂ ਈ ਲੱਸੀ ਹੋ ਜਾਏ, ਜੇ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਨਾ ਗਾੜੀ ਹੋਵੇ। 

ਮੁੰਡਾ ਕਿਹੜਾ ਗਿਆ ਕਾਲਜ ਨੂੰ ਜਿਹਨੇ ਖੜ ਕੇ ਕੁੜੀ ਨਾ ਤਾੜੀ ਹੋਵੇ,

ਟੋਹਰ ਕੱਢੀ ਦਾ ਕੀ ਫਾਯਦਾ ਜੇ ਵੈਰੀ ਦੀ ਹਿੱਕ ਨਾ ਸਾੜੀ ਹੋਵੇ। 

ਲਾੜਾ ਸੋਹਣਾ ਨਾ ਕੱਲਾ ਬਰਾਤ ਚ ਜਚਦਾ , ਜੇ ਮੈਚ ਕਰਦੀ ਨਾਲ ਨਾ ਲਾੜੀ ਹੋਵੇ,

ਸਿਰਫ਼ ਮੁਛਾਂ ਕੁੰਡੀਆਂ ਦੀ  ਚਮਕ ਕਾਹਦੀ, ਜੇ 'ਸ਼ੈਰੀ ' ਨਾਲ ਨਾ ਖੁੱਲੀ ਦਾੜੀ ਹੋਵੇ।  

दोस्ती 2

हर इक यार कमीना होता है, पर तुमसे ही यारों अपना जीना होता है।

महफ़िल में बैठ कर हर बात पे किच किच,
मैनेजर को गाली, फालतू में झिक झिक,
हर बार ही साथ में मिलके, कोई नया सनीमा होता है,
पर तुमसे ही यारों अपना जीना होता है।

स्कूल से निकले साथ साथ सब, कुछ  कॉलेज तक साथ रहे,
अपनी यारी चलती जाए , दिल से दिल की बात रहे,
देख पुराने यारों को फिर चौड़ा सीना होता है,
और तुमसे ही यारों अपना जीना होता है।

कुछ लोग मिले थे दफ्तर में, जो काम से काम ही रखते थे,
पर कुछ ऐसे भी थे जो मेरा नाम भी रखते थे,
साथ में मिल के जहा भी बैठे वही मदीना होता है,
और तुमसे ही यारों अपना जीना होता है।

Tanu weds Manu returns - 2X Kangana

Tanu weds Manu 2 is a refreshing take on what happens during happily ever after that most our Bollywood movies climax leaves us with.

Events take place after 4 years from where the first movie ended. It is the usual bickering between husband and wife that ends in Madhavan landing in a mental asylum. Though, why the couple was in a mental asylum seeking marriage counseling is beyond me. Nevertheless, this opening sequence sets the tone for the movie and is carried throughout. I went in the theater with the mindset that Tanu would don an alternate avatar to lure Manu back into the marriage but my assumption was wrong. Kangana indeed plays a double role, which incidentally is  more fun to watch as both characters are polar opposite. How Manu sharma falls for the second Kangana and whether he comes back to Tanu or not is what the movie is all about.

Kangana has come a long way since first iteration (review here) in 2011 where I found her explicitly expressionless. This Kangana is really worthy of every frame she is in whether it is as Tanu or Kusum. Madhavan has played his role as a frustrated husband turned new lover as good as he could. Deepak dobriyal is well used although his angle of the story is totally irrelevant to the basic movie premise. However, he has overshadowed protagonist Madhavan in every frame that they shared. From his high pitched dialogue delivery to witty one liners, it is a joy to watch him. Jimmy Shergill as Raja awasthi has limited screen time and has his fare share of wit. You can't help but feel sorry for him as he loses another one. Mohd. Zeeshan Ayub as Chintu is a new introduction and has been utilized well till the first half. From thereon it is a downward journey for him. Rest of the cast remains the same and has limited scope and thus visibility.

Dialogues are well written and one liners have been used to replace heavy sentiment laden monologues. Kangana's poetic one liners carry the entire pain of a wife hurt by a remarrying husband. Deepak's witty jokes keep you amused throughout the movie and are never out of place. Even serious Raja gets his fare share of acidic wit.

Amitav Sarkar also known as Krsna Solo deserves the best music award for this movie. Among some originals, movies also borrows a couple of old gems "Sun sahiba sun" & "Ja ja ja bewafa". Songs are well placed and worth humming. Not at one time do you want to grab a remote and fast forward the songs because they don' make sense or are ill placed.

All in all it is good movie to watch and is a great value for money or as we call it "Paisa vasool". You may want to watch it for Manu Sharma, Pappi, Raja or Chintu; but you must watch it for Tanu/Kusum because if there is anything better than watching this Kangana, it is watching her in two roles in one movie.


#tanuwedsmanu2

ਨਜ਼ਰਾਂ ਤਾਂ ਚੱਕ

ਨਜ਼ਰਾਂ ਤਾਂ ਚੱਕ , ਨਜ਼ਾਰੇ ਤਾਂ ਵੇਖ਼। 

ਬਜ਼ਾਰਾਂ  ਦੇ ਗੇੜੇ ਤੇ ਗਲੀਆਂ ਚ ਘੁਮਣਾ ,
ਚੌਂਕਾਂ  ਤੇ ਬਾਗਾਂ ਚ ਫੁਹਾਰੇ ਤਾਂ ਵੇਖ।

ਖੁਲਦੀਆਂ ਜ਼ੁਲਫ਼ਾਂ ਤੇ ਰੰਗੀਨ ਰੌਨਕ਼ ,
ਅੱਖਾਂ ਤੋਂ ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਇਸ਼ਾਰੇ ਤਾਂ ਵੇਖ।

ਓਹ ਮਥੇ ਦਾ ਟਿੱਕਾ, ਓਹ ਕੰਗਣ ਦੀ ਖੰਨ ਖੰਨ ,
ਓਹ ਲੌਂਗ ਦੇ ਪੈਂਦੇ ਲਿਸ਼ਕਾਰੇ ਤਾਂ ਵੇਖ।

'ਸ਼ੈਰੀ ' ਨਹੀਂ ਰਾਤ ਕਾਲੀ ਵੀ ਐਨੀ,
ਤੇਰੇ ਲਈ ਹੀ ਜਗਦੇ ਜੋ, ਤਾਰੇ ਤਾਂ ਵੇਖ।

ਨਜ਼ਰਾਂ ਤਾਂ ਚੱਕ , ਨਜ਼ਾਰੇ ਤਾਂ ਵੇਖ਼। 

ਭੁੱਖ (Bhukkh)

ਜ਼ਮੀਨ ਖਾ ਗਏ, ਆਸਮਾਨ  ਖਾ ਗਏ,
zameen kha gaye, aasmaan kha gaye,
ਕੁਝ ਲੋਗ ਮੇਰੇ ਹਿੱਸੇ ਦਾ ਜਹਾਨ ਖਾ ਗਏ |
kujh log mere hisse da jahaan kha gaye.

ਉੱਚੀਆਂ ਇਮਾਰਤਾਂ, ਇਹ ਗੱਡੀਆਂ ਦਾ ਸ਼ੋਰਗੁਲ,
ucchian imaartaaN, eh gaddiaaN da shorgul,
ਆਵਾਜ਼ ਹੀ ਪਹਿਚਾਨ ਸੀ, ਪਹਿਚਾਨ ਖਾ ਗਏ |
aawaaaz hee pehchaan see, pehchaan kha gaye,
ਕੁਝ ਲੋਗ ਮੇਰੇ ਹਿੱਸੇ ਦਾ ਜਹਾਨ ਖਾ ਗਏ |
kujh log mere hisse da jahaan kha gaye.

ਦੋ ਚਾਰ ਮੁਸਕੁਰਾਹਟਾਂ, ਦੋ ਚਾਰ ਕਤਰੇ ਹੰਝੂ ਦੇ,
do chaar muskuraahtaaN, do chaar katre hanjhu de,
ਕੁਝ ਯਾਦਾਂ ਦਾ ਸਾਮਾਨ ਸੀ, ਸਾਮਾਨ ਖਾ ਗਏ |
kujh yaadaaN da saamaan see, saamaan kha gaye.
ਕੁਝ ਲੋਗ ਮੇਰੇ ਹਿੱਸੇ ਦਾ ਜਹਾਨ ਖਾ ਗਏ |
kujh log mere hisse da jahaan kha gaye.

ਕੁਝ ਯਾਰ ਝੂਠੇ ਮਿਲ ਗਏ, ਕੁਝ ਨਾਲ ਸੱਚੇ ਚੋਰ ਸੀ,
kujh yaar jhoothe milgaye, kujh naal sacche chor see,
ਸ਼ੈ ਦੀ ਤਾਂ ਕੀ ਸ਼ੈ ਰਹੀ, ਇਮਾਨ ਖਾ ਗਏ |
shai dee taaN kee shai rahee, imaan kha gaye.
ਕੁਝ ਲੋਗ ਮੇਰੇ ਹਿੱਸੇ ਦਾ ਜਹਾਨ ਖਾ ਗਏ |
kujh log mere hisse da jahaan kha gaye.

ਮਿੱਟੀ ਦਾ ਤਾਂ ਮੁੱਲ ਹੈ, ਮਿੱਟੀ ਹੀ ਹੋ ਜਾਣਾ,
mitti da taaN mull hai, mitti hee ho jaana,
ਮਿੱਟੀ ਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨ ਸੀ, ਨਿਸ਼ਾਨ ਖਾ ਗਏ |
mitti da nishaan see, nishaan kha gaye.
ਕੁਝ ਲੋਗ ਮੇਰੇ ਹਿੱਸੇ ਦਾ ਜਹਾਨ ਖਾ ਗਏ |
kujh log mere hisse da jahaan kha gaye.

ਮੰਦਿਰਾਂ ਤੇ ਮਸਜਿਦਾਂ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਖਾਂਦੇ ਰਹੇ,
maNdiraaN te masjidaaN nuN pehlaN hee khaaNde rahe,
ਹੁਣ ਤਾਂ ਲੋਕ "ਸ਼ੈਰੀ " ਸ਼ਮਸ਼ਾਨ ਖਾ ਗਏ |
hun taaN loki Sherry shamshaan kha gaye,
ਕੁਝ ਲੋਗ ਮੇਰੇ ਹਿੱਸੇ ਦਾ ਜਹਾਨ ਖਾ ਗਏ |
kujh log mere hisse da jahaan kha gaye.

ਜੇ ਲਿਖਣਾ ਚਾਹ੍ਹਵਾਂ ਤਾਂ...

ਜੇ ਲਿਖਣਾ ਚਾਹ੍ਹਵਾਂ ਤਾਂ, ਸ਼ਾਇਦ ਕੁਝ ਲਿਖ ਪਾਵਾਂ ।

ਕੁਝ ਪਿਆਰ ਦਾ, ਤਕਰਾਰ ਦਾ,
ਯਾ ਜੁਨੂਨ ਸਵਾਰ ਦਾ ।
ਜੇ ਲਿਖਣਾ ਚਾਹ੍ਹਵਾਂ ਤਾਂ, ਸ਼ਾਇਦ ਕੁਝ ਲਿਖ ਪਾਵਾਂ ।

ਕੁਝ ਰੱਬ ਦਾ, ਸਬੱਬ ਦਾ,
ਯਾ ਦੁਨਿਆ ਬੇਢ਼ਬ ਦਾ ।
ਜੇ ਲਿਖਣਾ ਚਾਹ੍ਹਵਾਂ ਤਾਂ, ਸ਼ਾਇਦ ਕੁਝ ਲਿਖ ਪਾਵਾਂ ।

ਕੁਝ  ਰੰਗ ਦਾ, ਤਰੰਗ ਦਾ,
ਯਾ ਸੱਜਣ ਦੇ ਸੰਗ ਦਾ ।
ਜੇ ਲਿਖਣਾ ਚਾਹ੍ਹਵਾਂ ਤਾਂ, ਸ਼ਾਇਦ ਕੁਝ ਲਿਖ ਪਾਵਾਂ ।

ਪਿਆਰ ਜਤਾਣਾ ਬਣਦਾ ਸੀ

ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਤਾਂ ਕਰਨੀ ਬਣਦੀ  ਸੀ, ਪਿਆਰ ਜਤਾਣਾ ਬਣਦਾ ਸੀ ।

ਇੱਕ ਜਿੰਦਗੀ ਏ ਬੱਸ ਹੱਸਣ ਲਈ,
ਕੁਝ ਪੁਛਣ ਤੇ ਕੁਝ ਦੱਸਣ ਲਈ,
ਦਿਲ ਵਾਰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਉੱਤੋਂ ਦੀ, ਮੇਰਾ ਮਰ ਜਾਣਾ ਬਣਦਾ ਸੀ ।

ਦਿਨ ਗੁਜ਼ਰੇ ਬੇਚੈਨ ਜਿਹੇ,
ਰਾਤਾਂ ਬਿਨ ਨੀਂਦਰ ਲੰਘੀਆਂ ਸਨ,
ਫਿਰ ਵਕ਼ਤ ਗੁਜ਼ਾਰਨ ਦਾ ਸਾਥੀ, ਇੱਕ ਨਾਲ ਸਿਰਹਾਣਾ ਬਣਦਾ ਸੀ ।

ਕੁਝ ਓਹ ਸੰਗੀ, ਕੁਝ ਮੈ ਜ੍ਕਿਆ,
ਨਾ ਗੱਲ ਕੀਤੀ, ਨਾ ਰੱਜ ਤੱਕਿਆ,
ਆਖਿਰ ਓਹ ਹੁਸਨ, ਤੇ ਮੈ ਆਸ਼ਿਕ਼, ਓਹਦਾ ਤੜਫਾਨਾ ਬਣਦਾ  ਸੀ ।

ਬੀਤ ਗਏ ਨੇ ਸਾਲ ਕਈ ,
ਮੈਨੂੰ ਓਹ ਕਾਲਜ ਛਡਿਆਂ  ਨੂੰ,
ਪਰ ਓਹਦੀ ਯਾਦ ਸੁਨਹਰੀ ਵਿਚ, ਲਿਖਣਾ ਇੱਕ ਗਾਣਾ ਬਣਦਾ  ਸੀ ।
ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਤਾਂ 'ਸ਼ੈਰੀ' ਬਣਦੀ  ਸੀ, ਪਿਆਰ ਜਤਾਣਾ ਬਣਦਾ ਸੀ ।

ਸਦਾ

ਜੋ ਆਪਣੇ ਵਿਚਲੀ ਦੂਰੀ ਏ, ਇਹ ਮੇਰੀ ਮਜਬੂਰੀ ਏ ।
ਔਖੀਆਂ ਇਹ ਕੱਲੀਆਂ ਰਾਤਾਂ ਨੇ, ਪਰ ਹਾਲੇ ਤਾਂ ਜ਼ਰੂਰੀ ਏ ।
ਬੇਚੈਨ ਜੇਹਾ ਏ ਦਿਲ ਮੇਰਾ, ਬਸ  ਜਬਰਨ ਸਬਰ ਸਬੂਰੀ ਏ ।
ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਕਿਧਰੇ ਲੈ ਜਾਵੇ, ਮੇਰੀ ਫਿਤਰਤ ਜ਼ਰਾ ਫਿਤੂਰੀ ਏ ।
ਦੋ ਹਰਫਾਂ ਵਿਚ ਬਿਆਨ ਨਹੀ, ਮੇਰੀ ਕਵਿਤਾ ਅਜੇ ਅਧੂਰੀ ਏ ।
ਬਾਕੀ ਚੇਹਰਾ ਤਾਂ ਕ਼ਾਤਿਲ ਸੀ, ਬਸ ਨਜ਼ਰ ਜ਼ਰਾ ਮਖਰੂਰੀ ਏ ।
ਸ਼ਾਇਦ 'ਸ਼ੈਰੀ' ਸਭ ਛੱਡ ਜਾਂਦਾ, ਰੋਕ ਲਿਆ ਉਸ ਅਖ ਸਰੂਰੀ ਏ ।

 

ਚੰਨ ਦੀ ਰੋਟੀ

 ਕੀ ਦੇਵਾਂ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਜੋ ਸਭ ਕੁਝ ਮੈਨੂੰ ਦੇ ਚੁੱਕੀ ਏ ।

ਦਿਲ ਵਿਚ ਓਹਦੇ ਅਰਮਾਨ ਭਰੇ ਨੇ, ਹਾਲੇ ਤਕ ਜੋ ਹਰੇ ਭਰੇ ਨੇ,
ਕੋਈ ਟਾਹਣੀ ਇੱਕ ਜਰੂਰ  ਕਿਤੇ, ਮੇਰੀ ਅਣਗਹਿਲੀ ਨਾਲ ਸੁੱਕੀ ਏ ।

ਕਪੜੇ ਲੱਤੇ , ਗਹਿਣੇ ਗੱਟੇ , ਓਹਦੇ ਅੱਗੇ ਪੱਥਰ ਵੱਟੇ,
ਸ਼ਾਮ ਨੇ ਰੰਗ ਬਦਲ ਲਿਆ, ਨਜ਼ਰ ਜਦੋਂ ਉੱਸ ਚੁੱਕੀ ਏ ।

ਪੂਰਾ ਚੰਨ ਅਸਮਾਨੀ ਨਹੀ ਏ, ਰਾਤ ਹਨੇਰੀ ਕਾਲੀ ਏ,
ਲਗਦਾ ਏ ਅੱਜ ਚੰਨ ਦੀ ਰੋਟੀ ਆਸ਼ਿਕ ਕਿਸੇ ਨੇ ਟੁੱਕੀ ਏ ।

ਕ਼ਿਤਾਬ

ਅੱਜ ਫਿਰ ਕੱਲਿਆਂ ਬੈਠ ਕੇ ਕੋਈ ਕ਼ਿਤਾਬ ਪੜ੍ਹਨੀ ਚਾਹਨਾ ਹਾਂ ।
ਕਿਤੇ ਕਾਲੇ ਉੱਕਰੇ ਹਰਫਾਂ ਦੀ ਨਬ੍ਜ਼ ਫੜਨੀ ਚਾਹਨਾ ਹਾਂ ।

ਨਜ਼ਰਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਦੇ ਲਫਜਾਂ ਤੋਂ ਵਧਕੇ ਜੋ ਮਤਲਬ ਰਖਦੀ ਏ,
ਕੋਈ ਗੱਲ ਅਜਿਹੀ ਸੋਚ ਭਰੀ ਮੈਂ ਯਾਦ ਚ ਮੜ੍ਹਨੀ ਚਾਹਨਾ ਹਾਂ ।

ਜੋ ਲਫਜ਼ ਪਿਰੋਏ ਜਿੰਦਗੀ ਨਾਲ, ਮੈਂ ਸਦਕੇ ਐਸੀ ਕ਼ਲਮ ਦੇ ਹਾਂ,
ਓਹ ਸੂਖਮ ਸ੍ਖਿਯ੍ਮ ਸੋਚ ਮੈਂ, ਮੋਤੀ ਨਾਲ ਜੜਨੀ ਚਾਹਨਾ ਹਾਂ ।

ਇੰਟਰਨੈਟ ਮੋਬਾਇਲ  ਦੇ ਯੁਗ ਵਿਚ, ਕਿਤਾਬ ਤਾਂ ਯਾਰੋ ਪਿਛੜ ਗਈ,
ਪਰ ਬਣ ਮੁਹਾਫਿਜ਼ ਪੁਸਤਕ ਦਾ, ਇੱਕ ਜੰਗ ਮੈਂ ਲੜ੍ਹਨੀ ਚਾਹਨਾ ਹਾਂ ।


ਅੱਜ ਫਿਰ ਕੱਲਿਆਂ ਬੈਠ ਕੇ ਕੋਈ ਕ਼ਿਤਾਬ ਪੜ੍ਹਨੀ ਚਾਹਨਾ ਹਾਂ ।
ਕਿਤੇ ਕਾਲੇ ਉੱਕਰੇ ਹਰਫਾਂ ਦੀ ਨਬ੍ਜ਼ ਫੜਨੀ ਚਾਹਨਾ ਹਾਂ ।

ਡਰ

ਕੁਝ ਬਦਲਦੀਆਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੇ,
ਕੁਝ ਵਕ਼ਤੀ ਕੰਮਾਂ ਕਾਰਾਂ ਨੇ,
ਕੁਝ ਦਫਤਰ ਦੇ ਸਰਦਾਰਾਂ ਨੇ,
ਸ਼ਾਇਦ ਫਿਰ ਕੱਲਿਆਂ ਕਰ ਦੇਣਾ ।

ਮੂੰਹੋ ਗੱਲ ਕੋਈ ਨਿਕਲੀ ਨੇ,
ਕੋਈ ਗਲਤੀ ਕੀਤੀ ਪਿਛਲੀ ਨੇ,
ਤੇ ਦੂਰੀ ਆਪਸ ਵਿਚਲੀ ਨੇ,
ਸ਼ਾਇਦ ਫਿਰ ਕੱਲਿਆਂ ਕਰ ਦੇਣਾ ।

ਕੁਝ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਤੋਂ ਡਰਦੇ ਨੇ,

ਕੁਝ ਨਾਸਮਝੀ ਜਿਹੀ ਕਰਦੇ ਨੇ,
ਕੁਝ ਆਪਸ ਵਿਚਲੇ ਪਰਦੇ ਨੇ,
ਸ਼ਾਇਦ ਫਿਰ ਕੱਲਿਆਂ ਕਰ ਦੇਣਾ ।

ਕੁਝ ਮਿਠੀਆਂ ਕੌੜੀਆਂ ਬਾਤਾਂ ਨੇ,
ਨਾ ਹੋ ਰਹੀਆਂ ਮੁਲਾਕਾਤਾਂ ਨੇ,
ਮੇਰੇ ਵਕ਼ਤੀ ਹਾਲਾਤਾਂ ਨੇ,
ਸ਼ਾਇਦ ਫਿਰ ਕੱਲਿਆਂ ਕਰ ਦੇਣਾ । 

ਦੋ ਸੱਤਰਾਂ

ਕਈ ਕੱਲਿਆਂ ਸਾਲ ਗੁਜ਼ਾਰ ਲਏ,
ਕੁਝ ਯਾਦ ਨੇ ਕੁਝ ਵਿਸਾਰ ਲਏ ।
ਅਰਮਾਨ ਜੋ ਦਿਲ ਵਿਚ ਬੰਦ ਰਹੇ,
ਕੁਝ ਜ਼ਿੰਦਾ ਨੇ ਕੁਝ ਮਾਰ ਲਏ ।

ਇੱਕ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜੁੜ ਗਈ ਨਾਲ ਜਿਹਦੇ,
ਦੁਖ ਸੁਖ ਵੰਡ ਦੋ ਚਾਰ ਲਏ ।

ਕੱਲਿਆਂ ਰੋ ਵੇਲਾ ਕੱਟ ਲਿਆ,
ਹੁਣ ਦਿਲ ਚਾਹੁੰਦਾ ਕੁਝ ਪਿਆਰ ਲਏ।

ਦੁਆ ਇਹ ਸ਼ਾਇਦ ਸੁਣੀ ਗਈ,
ਆ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਸਰਕਾਰ ਗਏ।

ਅਨਜਾਣ ਜੇਹੇ ਓਹ ਆਏ ਸੀ,
ਬਣ ਸ਼ੈਰੀ ਦੇ ਦਿਲਦਾਰ ਗਏ। 

ਕਬੂਲਨਾਮਾ

ਜਦ ਓਹ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਰੁੱਸ ਜਾਵੇ,

ਕੋਈ ਖੁਸ਼ੀ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਖੁੱਸ ਜਾਵੇ,
ਜਦ ਓਹਦਾ ਹਾਸਾ ਗੁੰਮਦਾ ਏ,
ਕੋਈ ਹੰਝੂ ਗੱਲ ਨੂੰ ਚੁੰਮਦਾ ਏ,
ਕੁਝ ਅੰਦਰੋਂ ਅੰਦਰੋਂ ਟੁੱਟਦਾ ਏ ।

ਓਹਦੇ ਹਾਸੇ ਨਾਲ ਹੀ ਹਾਸੇ ਨੇ,
ਸਭ ਦੁਨਿਆ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਨੇ,
ਪਰ ਪਿਆਰ ਦੀ ਡੋਰੀ ਭੰਨਦਾ ਹਾਂ,
ਜਦ ਰੋਣ ਦਾ ਕਾਰਣ ਬਣਦਾ ਹਾਂ,
ਕੁਝ ਅੰਦਰੋਂ ਅੰਦਰੋਂ ਟੁੱਟਦਾ ਏ ।

ਮੈਂ ਚਾਹਾਂ ਕਦੇ ਨਾ ਰੋਵੇ ਓਹ,
ਮੈਂ ਜਾਗਾਂ ਤਾਂ ਜੋ ਸੋਵੇ ਓਹ,
ਜੋ ਪਿਆਰ ਦਾ ਵਾਦਾ ਕਰਦਾ ਹਾਂ,
ਪਰ ਪੂਰਾ ਜਦ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਹਾਂ,
ਕੁਝ ਅੰਦਰੋਂ ਅੰਦਰੋਂ ਟੁੱਟਦਾ ਏ ।


Transliteration (Kaboolnama - Confession)
-------------------
jad oh mere naal russ jaave,
koi khushi mere ton khuss jaave,
jad ohda haasa gummda e,
jad hanjhu gall nu chummda e,
kujh andaron andaron tuttda e.

ohde haase naal hee haase ne,
sab dunia wale paase ne,
jad ron da kaaran banda haan,
jad pyar dee dori bhannda haan,
kujh andron andron tuttda e.

mai chanda kade na rowe oh,
mai jaaga taan jo sove oh,
jo pyar da vaada karda haan,
par poora jad nahi karda haan,
kujh andron andron tuttda e.

ਆਮਦ

  ਅਰਮਾਨਾਂ ਦੀ ਸੁੱਕ ਰਹੀ ਜ਼ਮੀਨ, ਕਾਲੀ ਘਟਾ ਵਾਂਗ ਛਾ ਗਈ,
ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਚ ਆ ਗਈ ।

ਪਿਆਰ ਜਿੰਨਾ ਪਿਆਰ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਕਰ ਸਕਦਾ ਨਹੀਂ,
ਪਿਆਰ ਤੋਂ ਵੀ ਵਧ ਕੇ ਕੁਝ, ਰੂਹ ਮੇਰੀ ਪਾ ਗਈ,
ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਚ ਆ ਗਈ ।


ਬੇਜਾਨ ਘਟਾਵਾਂ ਜੁੜੀਆਂ ਨੇ ਕਈ ਵਾਰ ਸੁਨੇ ਬਦਲਾਂ ਚ,
ਤੇਰੀ ਆਮਦ ਸਾਉਣ  ਵਾਂਗੂੰ, ਬੂੰਦਾਂ ਕੁਝ ਵਰਸਾ ਗਈ,
ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਚ ਆ ਗਈ ।

ਨਵਾਂ ਜਨਮ

ਉਠ ਰਹੇ ਨੇ ਤੇਰੇ ਕਦਮ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤਾ, ਮੁਬਾਰਕ ਨਵਾਂ ਜਨਮ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤਾ ।

ਜਿੰਦਗੀ ਦੀ ਰਾਹ ਤੇ ਦੂਰ ਤਕ ਚਲਣ ਲਈ,
ਨਾਲ ਤੇਰੇ ਹੁਣ ਹਮਕਦਮ  ਮੇਰੇ ਦੋਸਤਾ ।
ਮੁਬਾਰਕ ਨਵਾਂ ਜਨਮ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤਾ ।

ਉਚੇ ਨਵੇਂ ਰਾਹਾਂ ਤੇ ਨਾਲ ਚਲਦੇ  ਰਹਿਣ ਲਈ,
ਵੰਡਣ ਲਈ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਤੇ ਗਮ  ਮੇਰੇ ਦੋਸਤਾ,
ਮੁਬਾਰਕ ਨਵਾਂ ਜਨਮ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤਾ ।

ਦੁਨਿਆ ਲਈ ਭਾਵੇਂ ਵਖ ਵਖ ਰੂਹਾਂ ਨੇ
ਮੇਰੇ ਲਈ "ਪ੍ਰਭ", "ਹਰ" ਇਕ ਸਮ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤਾ,
ਮੁਬਾਰਕ ਨਵਾਂ ਜਨਮ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤਾ ।

ਨਾਲ ਨਾਲ ਮੇਰੀਆਂ ਦੁਆਵਾਂ ਸਦਾ ਰਹਿਣਗਿਆਂ,
ਜਦ ਤਕ ਦਮ ਵਿਚ ਦਮ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤਾ,
ਮੁਬਾਰਕ ਨਵਾਂ ਜਨਮ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤਾ ।

जन्मदिन मुबारक

है आजकल तू जहां भी कहीं,
जन्मदिन मुबारक तुझे ऐ हसीं।

ये माना जहाँ में हसीं और भी हैं,
मगर दिल ये कहता है तुम सी नहीं,
जन्मदिन मुबारक तुझे ऐ हसीं।

तुझको दुआ क्या मेरा दिल भला दे,
तुझको दुआओं की कमीं तो नहीं,
जन्मदिन मुबारक तुझे ऐ हसीं।

ਦਰਦ

ਦਿਲ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿਚਲੇ ਮੋਤੀ, ਕਈ ਵਾਰ ਕਿਨਾਰੇ ਆ ਜਾਂਦੇ,
ਪਰ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਜੋ ਕੁਝ ਭਰਿਆ , ਸਭ ਕੁਝ ਮੈਂ ਕਹਿ ਸਕਦਾ ਨਹੀਂ |

ਸਰਦ ਜਿਹਾ ਇਕ ਦਰਦ ਜਿਗਰ ਦਾ, ਤੇਜ਼ਾਬ ਜਿਹੇ ਹੰਝੂ ਮੇਰੇ,
ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਟੁੱਟਦਾ ਦਿਲ ਹੁਣ, ਹੋਰ ਤੇ ਮੈਂ ਸਹਿ ਸਕਦਾ ਨਹੀਂ |

ਤੇਰੇ ਬਾਝੋਂ ਸੁੰਨੀ ਦੁਨਿਆ, ਸੁੰਨਾ ਚਾਰ ਚੁਫੇਰਾ ਏ,

ਕਿੰਝ ਸਮਝਾਵਾਂ ਦਿਲ ਆਪਣੇ ਨੂੰ, ਜੋ ਤੇਰੇ ਬਿਨ ਰਹਿ ਸਕਦਾ ਨਹੀਂ |

ਪਰ ਰਿਸ਼ਤੇ ਹੋਰ ਬਥੇਰੇ ਨੇ, ਇੱਕ ਮਾਸ਼ੂਕਾ ਤੋਂ ਹੱਟਕੇ ਵੀ,

ਤੇਰੇ ਪਿਆਰ ਇੱਕਲੇ ਖ਼ਾਤਿਰ, ਸਭ ਕੁਝ ਛੱਡ ਬਹਿ ਸਕਦਾ ਨਹੀਂ |

ਹੋਰ ਦਰਦ ਵੀ ਸੀਨੇ ਵਿਚ ਨੇ, ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਜੋ ਕੱਠੇ ਨੇ,
ਪਰ ਮੇਰੀ ਅੱਖ ਦਾ ਰੁਕਿਆ ਹੰਝੂ , ਸਭ ਅੱਗੇ ਵਹਿ ਸਕਦਾ ਨਹੀਂ |

ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਜੋ ਕੁਝ ਭਰਿਆ , ਸਭ ਕੁਝ ਮੈਂ ਕਹਿ ਸਕਦਾ ਨਹੀਂ |